POŁOŻENIE I ATRAKCJE TURYSTYCZNE

Szczawnik to malownicza wioska położona na terenie gminy Muszyna, w południowej części powiatu nowosądeckiego (województwo małopolskie). Znajduje się w południowo-wschodnim rejonie Beskidu Sądeckiego w paśmie Jaworzyny Krynickiej.

Fot.1 Piaskowiec magurski

Miejscowość leżącą w dolinie potoku Szczawnik (prawy dopływ Popradu) na wysokości 530-600 m npm. otaczają od północnego zachodu wyraziste szczyty: Pusta Wielka (1061 m npm.) i Jaworzynka (1001 m npm.) oraz od północy Kotylniczy Wierch (1032m npm).  W niewielkiej odległości (ok. 4 km w linii prostej) znajdują się (też w kierunku północnym) Wielka Bukowa (1104 m npm.) i Jaworzyna Krynicka (1114 m npm.). Bliżej usytuowane są na północnym zachodzie wzniesienia Czertezy (893 m npm.) i Szczoby (838 m npm.). Na północnym wschodzie natomiast widnieją szczyty, będące odgałęzieniem masywu Jaworzyny – Bystry Wierch (821 m npm.), Palenica (807 m npm.) i Szczawna Góra (781m npm.). Od wschodu widać Nowińską Górę (710 m npm.). Szczyty okalające wioskę porośnięte są pięknymi lasami reprezentującymi piętro regla dolnego. Podobnie jak całe Beskidy tak i rejon Szczawnika zbudowany jest ze skał fliszu karpackiego. Flisz karpacki  to seria naprzemianlegle ułożonych warstw skał osadowych morskiego pochodzenia: zlepieńców, piaskowców, mułowców, iłowców, margli. Najczęściej występującą skałą jest tu piaskowiec magurski. (Fot.1)

   Szczawnik liczący blisko 850 mieszkańców jest dynamicznie rozwijającą się miejscowością o charakterze letniskowo-turystycznym. Piękno krajobrazów, wspaniałe lasy, czyste powietrze, specyficzny zdrowy mikroklimat, nieskażone środowisko, cisza i spokój stwarzają dogodne warunki do wypoczynku o każdej porze roku.
      W sezonie letnim godne polecenia są interesujące piesze szlaki turystyczne. Wśród  nich (w najbliższej okolicy) znajduje się kilka szlaków PTTK-owskich. Szczególnie wartą polecenia trasą jest wycieczka żółtym szlakiem ze Szczawnika na Jaworzynkę, a następnie szlakiem niebieskim do „Bacówki nad Wierchomlą” (dalej można dojść na Runek i stąd głównym beskidzkim – czerwonym powędrować na Jaworzynę Krynicką). Inną możliwością osiągnięcia Jaworzyny jest szlak zielony biegnący ze Złockiego. Niezwykle ciekawe są też nowo wyznakowane szlaki gminne. Jeden z nich - trakt łemkowski - wiedzie ze Szczawnika do Żegiestowa. Drugi prowadzi malowniczą doliną potoku Szczawnik, następnie przez rezerwat "Żebracze" pod szczyt Wielkiej Bukowej (1104 m npm.). Inny, trudniejszy biegnie ponad tysiącmetrowymi szczytami: Kotylniczym Wierchem i Wielką Bukową w stronę Jaworzyny.

Amatorzy kolarstwa górskiego mają do dyspozycji  szlak rowerowy (pętla wokół Kotylniczego Wierchu) wiodący doliną potoku Szczawnik do schroniska „Bacówka nad Wierchomlą” a następnie równolegle ze szlakiem niebieskim na Runek i dalej wzdłuż szlaku czerwonego w rejon Jaworzyny Krynickiej skąd wraca do Szczawnika doliną potoku Jasieńczyk (Szczawniczek).    Niemniej atrakcyjny jest Szczawnik zimą. (Fot. 2)  Miłośnicy białego szaleństwa mogą korzystać z nowoczesnego wyciągu krzesełkowego mającego połączenie z kompleksem narciarskim w Wierchomli Małej.

Fot.2 Szczawnik zimą

    Bogactwem Szczawnika są  również kwaśne wody mineralne czyli szczawy (od nich pochodzi zresztą nazwa wioski).
Reprezentują typ szczaw wodorowęglanowo-sodowo-magnezowo-wapniowo-żelazistych z dużą zawartością wolnego dwutlenku węgla. Źródła szczawnickie zalegają na głębokości 150-300 m. Składem chemicznym przypominają krynickie zubery. Jedno z popularniejszych źródeł wytryskuje w sąsiedztwie dawnej cerkwi.
      Atutem miejscowości są też dogodne połączenia komunikacyjne. Szczawnik odległy jest od stolicy gminy – Muszyny o 5 km. Od perły uzdrowisk polskich – Krynicy dzieli go 15 km. Z obydwoma miejscowościami łączy go stałe połączenie autobusowe – komunikacja uzdrowiskowa (linia nr 3) i prywatna linia autobusowa (kursy autobusu mniej więcej co 50 minut).
      Do stolicy powiatu – Nowego Sącza jest 50 km (przez Krynicę). Wioska posiada dogodny dojazd do przejść granicznych na Słowację – przez Muszynę do Leluchowa oraz przez przełęcz Tylicką (np. w kierunku Bardejova).