Najcenniejszym bez wątpienia zabytkiem Szczawnika jest była łemkowska drewniana cerkiew pw. św. Demetriusza (Dymitra) – obecnie filialny kościół katolicki parafii w Złockiem. Rangę budowli podnosi wpisanie jej na listę obiektów Małopolskiego Szlaku Architektury Drewnianej. Świątynia powstała prawdopodobnie w 1841 roku na miejscu starszej XVII-wiecznej cerkwi (być może wskutek jej przekształcenia). Jest cerkwią łemkowską typu północno-zachodniego. Jak wszystkie świątynie chrześcijańskie obrządku wschodniego jest jednonawową budowlą trójdzielną –  posiada trzy wyraźnie wyodrębnione części: babiniec (pod wieżą – część wejściowa), nawa i oddzielone od niej ikonostasem prezbiterium. Cerkiew jest orientowana (wydłużone prezbiterium, zamknięte trójbocznie skierowane ku wschodowi) w stronę Grobu Pańskiego w Jerozolimie. Budowla konstrukcji zrębowej, pobita gontami i pokryta blachą. Izbicowa wieża wzniesiona została w konstrukcji słupowo-ramowej. Wieńczy ją baniasty hełm z pozorną latarnią. Dachy nad nawą i prezbiterium są łamane uskokowo. Na dachach znajdują się baniaste wieżyczki (makowice) z pozornymi latarniami i kutymi krzyżami. Nawę i prezbiterium nakrywają kopuły namiotowe, łamane uskokowo.

PD – Predelle (sceny ze St. Testamentu)
CW - Carskie Wrota
DW – Diakońskie Wrota
Z – Zwiastowanie
G – Archanioł Gabriel
J – Św. Jan Chryzostom
N1 – Św. Mikołaj
N2 –  Matka Boża z Dzieciątkiem – Hodigitria
N3 - Chrystus Nauczający - Pantokrator
N4 – Św. Demetriusz  (Dymitr) - ikona chramowa
OW - Ostatnia Wieczerza
P1 - P12 – Prazdniki (12 ikon przedstawiających chronologicznie święta roku kościelnego)
ARCH – Chrystus Wielki Archirej
A – Aposołowie
Uch – Ukrzyzowanie Chrystusa z postaciami Matki Bożej i św. Jana Ewangelisty
PR – Prorocy i Ojcowie Kościoła

     Starsze są dwa późnobarokowe ołtarze boczne – pochodzą z 1729 roku. W ołtarzu północnym (po lewej stronie) znajduje się obraz Przemienienie Pańskie. W ołtarzu południowym (prawa strona) jest ikona przedstawiająca Opłakiwanie Chrystusa (Chrystus w grobie). Sufit szerszej części nawy (bliżej prezbiterium) pokrywa ornament roślinno-geometryczny. W rogach znajdują się wyobrażenia ewangelistów. Prawą, węższą cześć nawy, pokrywa polichromia z lat 1936-1937 przedstawiająca chrzest Rusi w  988 r. (wyraźne uwypuklenie postaci księcia Włodzimierza Wielkiego). Po przeciwnej stronie podobnych rozmiarów okazała polichromia Sąd Ostateczny. W ołtarzu głównym (w prezbiterium) przedstawiono Jezusa na Krzyżu. Po lewej stronie prezbiterium, wisi na ścianie obraz wotywny Ukrzyżowanie z 1854 r. Na obrazie przedstawiona jest też para jego chłopskich fundatorów. Na prawej ścianie prezbiterium znajduje się obraz św. Barbary z 1867 roku. Ściana oddzielająca prezbiterium od zakrystii ozdobiona jest kilkoma starymi ikonami. Jedna z nich przedstawia Chrystusa Pantokratora z XVII w. Po prawej stronie prezbiterium znajduje się też gablotka  z małą ekspozycją ksiąg mszalnych (sudiebników) w języku staro-cerkiewno-słowiańskim i innych dokumentów. Najstarszym elementem cerkwi jest dzwon z 1707 r. Cerkiew można zwiedzić przy okazji nabożeństw a w przypadku grup zorganizowanych z przewodnikiem, świątynię może otworzyć kościelny.